پيام

مهرباني #
99/3/16

+ کي ياد گرفتيم از کنار آدمهاي که مشکل دارند روحي يا جسمي بي تفاوت عبور کنيم،،، نمي‌دانم؟ "چطور به بچه هامون ياد داديم که دور گرفتاري وافتادگي فرد زمين خورده فقط حلقه بزنن نميدونم؟ چي شد اين قدر انسانيتمون فقط شعاع خانواده پيدا کرد نميدونم؟

دبيرستان انصاري 99/3/18

شعاع...شعاع هاي بزرگتر افراد بيشتر و اکثرا فيلم برداري به جاي نجات دادن....:(

از زمانيکه مردم دروغگو ورياکار شدند

بچه بودم ازجدول راه رفتم افتادم همه نگاهم کردن ازبالا پاشدم رفتم

شايدازمهربوني بدمون مياد

شعاع خانواده؟هه خانواده هم نيست:)

از وقتي فضاي مجازي و ارتباطات نامحدود شکل گرفت و انسانها اطراف خود را نديدند و دوردستها را ديدند و حس کردند نميتوانند کاري انجام دهند چون همه چي دور است و در دسترس نيست .انسانيت وراي ماست و ديگران که زندگيشان زرق و برق دارد انسانند .از وقتي که خود را گم کرديم اطرافيانمان هم در دايره ي نزديک (مثل هموطنانمان همشهري هايمان .خانواده امان ) گم شدند و ديده نشدند در حقيقت ما اينجاييم و دلمان جاي ديگرست .

از نظرات دوستان بنده اينو دريافت کردم که از وقتي سادگي جاش رو به مدرنيته بودن داد همه چيزاي عجيب غريب وارد زندگيا داد...ولي ربطي به مجازي زياد نداره مجازي يک رابط بود براي اضافه کردن چشم و هم چشمي ها و مدرنيته شدن بيشتر:)اسمش هم شدن *زندگي متمدن و رو به پيشرفت از جهان سوم به جهان اول*:-|

{a h=ANFD}2FDAN{/a} همه جاهست حقيقي مجازي

{a h=roshanaye}رقيه کنيز بي بي زهرا{/a} مجازي فقط يک واسطه است...