پارسي يار
شبکه اجتماعي پارسي زبانان [نسخه آزمايشي]
شبکه اجتماعي پارسي زبانان [نسخه آزمايشي]
RSS
مهرباني #
مهربانترين
پيام هاي برگزيده مجله پارسي نامه اتاق پيشنهادات پارسي نامه همه‌ي پيامهاي پارسي يار
مهرباني #
مهربانترينپيام هاي برگزيده مجله پارسي نامه اتاق پيشنهادات پارسي نامه همه‌ي پيامهاي پارسي يار
برگزيدگان مجله در ارديبهشت 1404
1 - عارفانه هاي يک دوست
2 - جوادتبريزي
سي رتبه برگزيده بر اساس تعداد کل پيام در مجله
1 - آواي روستا
2 - « لنگرودي »
3 - *ابرار*
4 - ذره بين زنده
5 - * گل نرگس *
6 - تبسم بهار ♥
7 - قافيه باران
8 - خادمة الشهدا
9 - علي در کلبه درويشي
10 - محمد_عابديني
11 - ياسيدالکريم
12 - هما بانو
12 - * کميل *
13 - .:راشد خدايي:.
14 - *بنت فاطمه*اظهر
15 - گلهو قطعه اي ازبهشت
16 - انديشه نگار
17 - *زهرا.م
18 - مجنون الحسين ع
19 - *ميثم*
20 - ||عليرضا خان||
21 - شبستان نور
22 - * هاتف *
23 - در انتظار آفتاب
24 - «امير معظم»
25 - *قاصدك*
26 - ♥ ح. بالايي
27 - ساعت يك و نيم
27 - محمد جواد س
28 - شهريار کوچه ها
28 - مهسا خانوم
29 - ميراب عطش
30 - قلمدون
30 - *سحربانو*
+
آدميزاد است دوست دارد دق کند، گاه گاهي گوشه اي بنشيند و هق هق کند
با خودش خلوت کند از دست بي کس بودنش
هي شکايت از خودش از خلق و از خالق کن
من شدم اين روز ها خورشيد سرگردان که حيف
در پي ات بايد مکرر مغرب و مشرق کند
آنقدر با چشم هايت دلبري کردي که شيخ
جرات اين را ندارد صحبت از منطق کند
حد بي انصاف بودن را رعايت کن برو
ماندن تو مي تواند شهر را عاشق کند
+
زندگانيم و زمين زندان ماست
زندگاني درد بي درمان ماست
راندگانيم از بهشت جاودان
وين زمين زندان جاويدان ماست
گندم آدم چه باما کرده است
کآسياي چرخ سرگردان ماست... استاد شهريار
+
گاهي خوشحالم وگاه ناراحت من از نسلي بودم آرمان‌خواه به رستگاري اعتقاد داشتم به عشق بي آلايش وبه دوستي بدون شکستن دل هيچ تاسفي ندارم از گذشته خودم که به تصور زيبا گذشت اما از نگاه خالي امروزم فارغ از کابوس تنهايي و رويا حيرت مي‌کنم تا اين درجه وابستگي به تنهايي وکار وخوش باوري از زندگي اکنون اگر هم نشانه عقل معيشت باشد، باز حاکي از زوال است
:{ - دبيرستان انصاري
+
به دنبال که هستي
که از دردت بکاهد؟
خدا بايد بداند
خدا بايد بخواهد
به او بسپار خود را
که جز اين چاره‌اي نيست
کسي در کل عالم
به جز او کاره‌اي نيست
+
عباس معروفي ميگه وقتي آدم يک نفر را دوست داشته باشد بيش‌تر تنهاست. چون نمي‌تواند به هيچ کس جز به همان آدم بگويد که چه احساسي دارد. و اگر آن آدم کسي باشد که تو را به سکوت تشويق مي‌کند، تنهايي تو کامل مي‌شود...
+
اي که با من، آشنايي داشتي
اي که در من، آفتابي کاشتي
اي که در تعبيرِ بي مقدارِ خويش
عشق را، چون نردبام انگاشتي
اي که چون نوري به تصويرت رسيد
پرده ها از پرده ات برداشتي
پشتِ پرده چون نبودي جز دروغ
بوده ها را با دروغ انباشتي
اينک از جورِ تو و جولانِ درد
مي گريزم از هواي آشتي
کاش حيوان، در دلت جايي نداشت
کاش از انسان سايه اي مي داشتي
+
در اين ديار کسي با کسي وفا نکند
زند به دوست دو صد حقه و حيا نکند يکي هميشه به ابليس مي کند لعنت
ولي طريقه ي ابليس را رها نکند
يکي به حرف، دم از حق زند،ولي به عمل
به حق هموطنان هيچ اعتنا نکند
يکي مدام به ذکر خدا خداست ولي
دو صد خطا کند و شرم از خدا نکند...
+
تبريز م سلام، شهر عشقم، دوباره بعد از13سال آغوش بگشا.....ساربانا بار بگشا زاشتران
شهر تبريز است و کوي دلبران
شعشع عرشي است اين تبريز را
فرّ فردوسي است اين پاليز را
هر زماني موج روح انگيز جان
از فراز عرش بر تبريزيان
+
غافل مرا از فکر فردا کردي اي دل، تا از کجا ما را تو پيدا کردي اي دل، اي دل بسوزي هر گنه کردي تو کردي، اي دل بلا اي دل بلا اي دل بلايي
اي دل سزاواري که دايم مبتلايي
+
نزار قباني چقدرقشنگ گفته:
اگر سخن ميانِ من و تو پايان يافت و راه‌هايِ وصال قطع شدند و جدا و غريبه گشتيم، از نو با من آشنا شو
+
وخلقت زيبايي ها با نور بود ونور تجلي حضور توست اي مهربانترين، با معناترين واژه در من..... مادر روزت مبارک
▌► | ► | ◄