مهربانترین

باز برات نوشتم، با همه‌ی احساسی که بهت دارم دل‌نوشته‌ای برای دلی که بی‌صدا دوست دارم گاهی دوست داشتن مثل نسیم صبحگاهی‌ست... آروم، بی‌صدا، اما پر از زندگی. تو آمدی و در دل من جوانه زدی، بی‌هیاهو... مثل نوری در سکوت یک غروب. می‌دانم زمان، حرف خودش را می‌زند، و فاصله، گاهی همان چیزی‌ست که به جای ما مراقب رابطه‌ها می‌شود. اما بدان… دلتنگی من برای تو، بی‌خطر است، و دوست داشتنم، بی‌ادعا. اگر امروز سکوت کرده‌ام، نه از بی‌مهری‌ست، که از احترام است… احترامی عمیق به دل تو، به جایگاهت، و به آن پیوندی که شاید هیچ‌کس جز ما درکش نکند. هر جا که باشی، خدا تو را در پناه آرامشش نگه دارد. و من… در سکوت خود، برایت لبخند می‌فرستم.